Oerstedella centradenia

(Rchb. f.) Rchb. f. 1852
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Epidendreae
Podplemię: Laeliinae 

Foto: © Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Oerstedella centradenia

Synonim: Epidendrum centradenia  (Rchb. f.) Rchb. f. Epidendrum tenuiflorum Schlechter. Przez wiele lat rośliny te były znane jako Epidendra i tak mogą być oznaczane do dziś. Jednakże w roku 1981 Hagsater wydzielił nowy rodzaj Oerstedella i ten gatunek, razem z 23 innymi spotykanymi od Meksyku po Boliwię, został przeniesiony do tego wydzielonego rodzaju. (Patrz artykuł Hagsatera z roku 1981 w "Orquidea", gdzie podana jest kompletna lista przeniesionych roślin).  

Występowanie:

Nikaragua, Kostaryka i Panama. Najczęściej rośliny te rosną epifitycznie w górskich lasach, na zboczach skierowanych w stronę Pacyfiku, na wysokościach 1000-1400 m. 

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 32°C i 8°C.
Średnia wilgotność waha się od 70% zimą i wiosną do ponad 80% w pozostałych porach roku.
Opady od 5 mm w lutym do 305 mm we wrześniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 22,2/12,6°C przez całą zimę do 24,6/14,9°C w ciągu lata.
Okres kwitnienia: Od stycznia do marca.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Wyprostowany, rozgałęziony, epifit sympodialny o trzcinowatym pokroju, osiągający 30-61 cm wysokości. Pędy z purpurowymi naroślami są połączone bardzo krótkim kłączem, co powoduje, że rośliny tworzą bardzo zwarte kępy.  

Pseudobulwy:

Brak.

Liście:

Na roślinie jest zwykle 10 ostro zakończonych liści ułożonych dwurzędowo wzdłuż górnej części każdego pędu. Mają 2-9 cm długości. 

Kwiatostan:

Krótki kwiatostan wyrasta w pobliżu szczytu każdego pędu.  

Kwiaty:

W kwiatostanie jest 1-3 liliowych kwiatów, ale na każdym pędzie jest z reguły kilka kwiatostanów. Kwiaty mają 1,5-2,0 cm średnicy, a płatki obu okółków są prawie tej samej wielkości i kształtu. Duża, płasko rozłożona warżka jest mocno wcięta, ma ten sam kolor co płatki, ale białe plamy przy jej podstawie stwarzają atrakcyjny kontrast.  

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

W ciągu całego roku warunki temperaturowe ulegają niewielkim zmianom. Średnia temperatura dnia wynosi 22-25°C, nocy 13-15°C, a amplituda dobowa 9-11°C. Najcieplejsze miesiące to późna wiosna, a najchłodniejsze to zima. 

Światło:

25000-35000 luksów. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. 

Podlewanie:

W okresie od późnej wiosny aż do jesieni opady deszczu są obfite. Natomiast zimą i na początku wiosny warunki są nieco bardziej suche. Uprawiane rośliny powinny być często podlewane w okresie pełnego wzrostu, ale korzenie muszą zawsze szybko wysychać po podlaniu. Przy końcu okresu wzrostu, późną jesienią, ilość dostarczanej wody należy zmniejszyć.  

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią. 

Podłoże:

Rośliny dobrze rosną zamocowane na gałązkach, korku lub na korze, o ile potrafimy zapewnić wysoką wilgotność, ale latem wymaga to podlewania co najmniej raz dziennie. Jeśli rośliny uprawiane są w doniczkach, podłoże musi być bardzo luźne i szybko odprowadzające nadmiar wody. Niezależnie od używanego podłoża, musi ono umożliwiać swobodny dostęp powietrza do korzeni. Przesadzać można po zaobserwowaniu wzrostu nowych korzeni.  

Wilgotność powietrza:

80-85% w lecie i na początku jesieni, zimą może spadać do prawie 70%.  

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki temperaturowe powinny być utrzymywane przez cały rok. W zimie podlewanie uprawianych roślin powinno być nieco ograniczone, lecz nie wolno pozwolić, aby pozostawały suche przez dłuższy czas. Nawożenie powinno być ograniczone aż do wiosny, gdy znów wznawia się silniejsze podlewanie.